18th July, Athens Greece
ENGLISH (TRANSLATION):
“Posters at the offices of the Department of Urban Fauna of the Municipality of Athens against the confinement of animals in the National Garden
On Wednesday 18/7 we held an intervention with posters at the offices of the Department of Urban Fauna of the Municipality of Athens in Aeolou, which is responsible for the murder of over sixty water turtles and for the confinement of dozens of animals in cages in the National Garden.
Below is the informative text on the above case:
FREEDOM FOR THE IMPRISONED ANIMALS OF THE NATIONAL GARDEN
On Sunday 28 April over sixty water turtles lay dead in the National Garden inside the area where they are being held prisoner. Visitors and patrons of the garden begin to pull their dead bodies out of the water, with those in charge doing nothing, thereby endangering the health of the other turtles. These are water turtles that live captive in a fenced area of the park in overpopulated conditions, as in order to get out of the water to place their bodies in the sun, a process necessary for their survival, they literally step on each other due to lack of space. The fact of their miserable living conditions in the national garden has been publicized since 2015 with litigation organizations protesting against the condition in which the water turtles are crowded and suffering due to their overcrowding.
In addition to the fact of the confinement of these turtles, the national garden has for many years been a place where many animals live in confinement to serve as a spectacle. Parrots, pigeons, ducks, geese, geese, kri-kri, rabbits, chickens, fish and many other animals are kept imprisoned, depending on the species some have been chosen to live “free” while others of the same species are kept in cages as specimens, with the municipality of Athens having full responsibility for their captivity. A municipality that tries to convince us that it cares about the greenery and the animals living in the city, while in reality with the “redevelopments” of the last years it cuts down trees, destroys the animals’ nests, concretes the city’s greenery and through the attack of gentrification it expels the social base from the neighbourhoods of the centre, turning them into commercial zones.
The city’s urban base from downtown neighbourhoods, turning them into freight zones.
The national garden essentially functions as a small zoo in Athens, which is advertised as a tourist attraction, just as similar animal collections attract tourists in other cities. Zoos have always been places of torture and imprisonment of animals. Under the pretext of entertainment and human contact with wildlife, animals are forcibly snatched from their natural habitat or bred in captivity, condemned to endure a life in cages. The logic that zoos should be places where people come closer to nature is an authoritarian absurdity as the imposition of a life in prison can only be seen as something normal. The only image we can discern behind the animals’ cells are sickly bodies, depressed looks, nervous attitudes from the condition of captivity. Contact with wildlife cannot happen through these places where states enslave and torture animals for the sole benefit of spectacle and economic resources.
At the same time, there are many times when animals escaping from their cages are killed in cold blood by zoo workers. A typical case in Greece is the Attica zoo where in recent years jaguars and chimpanzees have been killed because they simply wanted to live freely.
Returning to the case of the national garden, the excuse is often used that American water turtles are an alien species and hostile to the Greek environment and thus cannot be released. Of course, we cannot help but comment on the above argument as states and the animal trade are responsible for taking animals from their natural habitats and transporting them to completely different environments than the ones they are used to living in. In a similar way, the national garden is a repository of “unwanted” animals by their buyers who, after becoming bored with them, irresponsibly abandon them in the national garden cages, indefinitely delegating their care.
In conclusion, we conclude that if zoos have anything to teach us, it is the authoritarian practice of modern societies over animals and nothing beyond that. We are not demanding better confinement conditions or bigger and cleaner cages. We are demanding that all animals where they are held incarcerated be released into their natural environments and that we fight to stop their exploitation.
IMMEDIATE RELEASE OF ANIMALS HELD CAPTIVE IN THE NATIONAL PARK
FIGHT TO THE DESTRUCTION OF EVERY CELL-CAGE
Open anti-capitalist assembly
GREEK (ORIGINAL):
Την Τετάρτη 18/7 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με αφισοκόλληση στα γραφεία του τμήματος Αστικής Πανίδας του Δήμου Αθηναίων στην Αιόλου που είναι υπεύθυνο για την δολοφονία πάνω απο εξήντα νεροχελωνών και για τον εγκλεισμό δεκάδων ζώων σε κλουβιά μέσα στον Εθνικό κήπο.
Ακολουθεί το ενημερωτικό κείμενο για την παραπάνω υπόθεση:
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ
Την Κυριακή 28 Απριλίου πάνω από εξήντα νεροχελώνες βρίσκονται νεκρές στον εθνικό κήπο μέσα στον χώρο όπου κρατούνται φυλακισμένες. Επισκέπτες και θαμώνες του κήπου αρχίζουν να βγάζουν τα νεκρά σώματά τους έξω από το νερό, με τους υπεύθυνους να μένουν άπραγοι βάζοντας με αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο και την υγεία των άλλων χελωνών. Πρόκειται για νεροχελώνες που ζουν αιχμάλωτες σε περιφραγμένο χώρο του πάρκου σε συνθήκες υπερπλυθυσμού μιας και για να βγουν έξω από το νερό προκειμένου τοποθετήσουν τα σώματά τους στον ήλιο, διαδικασία αναγκαία για την επιβίωση τους, πατούν στην κυριολεξία η μία πάνω στην άλλη λόγω έλλειψης χώρου. Το γεγονός των άθλιων συνθηκών διαβίωσης τους στον εθνικό κήπο έχει πάρει δημοσιότητα ήδη από το 2015 με διαφορές οργανώσεις να διαμαρτύρονται ενάντια στην συνθήκη στην οποία οι νεροχελώνες στοιβάζονται και υποφέρουν λόγω της υπερσυγκέντρωσής τους.
Παράλληλα πέρα από το γεγονός του εγκλεισμού των συγκεκριμένων χελωνών ο εθνικός κήπος εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί και ως μέρος όπου πολλά ζώα ζουν έγκλειστα για να λειτουργήσουν ως θέαμα. Παπαγάλοι, περιστέρια, πάπιες, χήνες, κρι-κρι, κουνέλια, κότες, ψάρια καθώς και πολλά άλλα ζώα κρατούνται φυλακισμένα, αναλόγως το είδος κάποια έχουν επιλεχθεί να ζουν «ελεύθερα» ενώ κάποια άλλα από το ίδιο είδος βρίσκονται σε κλουβιά ως δείγματα, με τον δήμο Αθηναίων να έχει την πλήρη ευθύνη για την αιχμαλωσία τους. Ένας δήμος που προσπαθεί να μας πείσει πως νοιάζεται για το πράσινο και τα ζώα που ζουν στην πόλη, ενώ στην πραγματικότητα με τις «αναπλάσεις» των τελευταίων χρόνων κόβει δέντρα, καταστρέφει τις φωλιές των ζώων, τσιμεντοποιεί το πράσινο της πόλης και μέσα από την επίθεση του εξευγενισμού εκδιώκει την κοινωνική βάση από τις γειτονιές του κέντρου μετατρέποντας τες σε εμπορευματικές ζώνες.
Ο εθνικός κήπος επί της ουσίας λειτουργεί και ως ένα μικρό ζωολογικό πάρκο μέσα στην αθήνα, το οποίο διαφημίζεται ως τουριστική ατραξιόν, όπως αντίστοιχες συλλογές ζώων προσελκύουν τους τουρίστες σε άλλες πόλεις. Ανέκαθεν οι ζωολογικοί κήποι αποτελούσαν μέρη βασανισμού και φυλάκισης ζώων. Με το πρόσχημα της ψυχαγωγίας και της επαφής του ανθρώπου με την άγρια ζωή, τα ζώα αρπάζονται βίαια από το φυσικό τους περιβάλλον ή αναπαράγονται μέσα σε συνθήκες αιχμαλωσίας καταδικασμένα να υπομένουν μια ζωή μέσα σε κλουβιά. Η λογική που θέλει τους ζωολογικούς κήπους να αποτελούν μέρη όπου οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά με την φύση αποτελεί έναν εξουσιαστικό παραλογισμό καθώς η επιβολή μιας ζωής στη φυλακή μόνο ως κάτι φυσιολογικό δεν μπορεί να θεωρηθεί. Η μοναδική εικόνα που μπορούμε να ξεχωρίσουμε πίσω από τα κελιά των ζώων είναι αρρωστημένα σώματα, καταθλιπτικά βλέμματα, νευρικές συμπεριφορές από την συνθήκη της αιχμαλωσίας. Η επαφή με την άγρια ζωή δεν γίνεται να συμβαίνει μέσα από αυτούς τους χώρους στους οποίους τα κράτη σκλαβώνουν και βασανίζουν ζώα με μοναδικό όφελος το θέαμα και την άντληση οικονομικών πόρων.
Ταυτόχρονα δεν είναι λίγες οι φορές όπου ζώα που δραπετεύουν από τα κελιά τους σκοτώνονται εν ψυχρώ από εργαζόμενους των ζωολογικών κήπων. Χαρακτηριστική περίπτωση στον ελλαδικό χώρο το αττικό ζωολογικό πάρκο όπου τα τελευταία χρόνια έχουν δολοφονηθεί τζάγκουαρ και χιμπατζήδες επειδή απλά θέλησαν να ζήσουν ελεύθερα.
Γυρνώντας στην περίπτωση του εθνικού κήπου συχνά χρησιμοποιείται η δικαιολογία ότι οι αμερικάνικες νεροχελώνες αποτελούν ξενικό είδος και εχθρικό για το ελλαδικό περιβάλλον και έτσι δεν μπορούν να αφεθούν ελεύθερες. Δεν μπορούμε βέβαια να μην σχολιάσουμε το παραπάνω επιχείρημα καθώς τα κράτη και το εμπόριο ζώων είναι υπεύθυνα για την αρπαγή ζώων από τις φυσικές τους κατοικίες και την μεταφορά τους σε τελείως διαφορετικά περιβάλλοντα από αυτά που συνηθίζουν να ζουν. Με παρόμοιο τρόπο ο εθνικός κήπος αποτελεί αποθετήριο «ανεπιθύμητων» ζώων από τους αγοραστές τους, οι οποίοι αφού τα βαρεθούν τα εγκαταλείπουν ανεύθυνα στα κλουβιά του εθνικού κήπου μεταθέτοντας αόριστα τη φροντίδα τους.
Κλείνοντας συμπεραίνουμε ότι οι ζωολογικοί κήποι αν έχουν να διδάξουν κάτι αυτό είναι η εξουσιαστική πρακτική των σύγχρονων κοινωνιών πάνω στα ζώα και τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Δεν διεκδικούμε ούτε καλύτερες συνθήκες εγκλεισμού ούτε πιο μεγάλα και καθαρότερα κλουβιά. Διεκδικούμε όλα τα ζώα όπου κρατούνται φυλακισμένα να αφεθούν ελεύθερα στα φυσικά τους περιβάλλοντα και να παλεύουμε για να σταματήσει η εκμετάλλευσή τους.
ΑΜΕΣΗ ΕΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΠΟ
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΚΕΛΙΟΥ-ΚΛΟΥΒΙΟΥ
Ανοιχτή αντισπισιστική συνέλευση
